• Home
  • O Sremskim Karlovcima

O Sremskim Karlovcima

(nem.Karlowitz, Carlowitz, mađ.Karlóca, tur.Karlofça) su gradsko naselje u opštini Sremski Karlovci u Južnobačkom okrugu, ali pripadaju istorijskoj oblasti Srem, čiji naziv stoji i u imenu naselja. Nalaze na desnoj obali reke Dunav, 6 km od Novog Sada i 4 km od Petrovaradina na starom putu prema Beogradu. Prema popisu iz 2002. bilo je 8.839 stanovnika.

Sremski Karlovci su sačuvali izvestan broj važnih građevina iz 18. veka. Od crkava, ističu se Kapela mira i katolička crkva Svetog Trojstva koja se prvi put spominje 1735. Crkva uvođenja u hram presvete Bogorodice iz 1746, sadrži barokni ikonostas koji je slikao Dimitrije Bačević, jedan od najpoznatijih slikara iz Sremskih Karlovaca. Saborna crkva Svetog Nikole izgrađena je 1758. u stilu tipične barokne arhitekture; njen ikonostas je naslikao Teodor Kračun, a posle njegove smrti dovršio ga je Jakov Orfelin. Karlovačka gimnazija je izgrađena krajem 18. veka i poseduje bogatu biblioteku sa oko 18.000 knjiga. Ovo je najstarija školska biblioteka u Srbiji. Pravoslavna bogoslovija u Sremskim Karlovcima je počela sa radom 1. februara 1794, a osnovao ju je mitropolit Stevan Stratimirović. Jedna od glavnih znamenitosti Sremskih Karlovaca je fontana četiri lava iz 1799. sagrađena da bi obeležila izgradnju prvog sistema kanalizacije u gradu.

Iz 19. veka potiče Gradska većnica (1808—1811), izgrađena u stilu neoklasične arhitekture. Zgrada Patrijaršije (1892—1894) nastala je po nacrtima arhitekte Vladimira Nikolića; njen stil je mešavina barokne i neorenesansne arhitekture.

Arhitektonska zdanja s početka 20. veka su takođe projektovana u stilu neoklasike. Najznačajnija građevina iz ovog doba je karlovački Stefaneum iz 1903. Tu se danas nalazi Institut srpskog naroda i dijaspore.

Karlovački mitropoliti i patrijarsi Srpske pravoslavne crkve od 1690. - 1920. godine:

Druge ličnosti: